Alle ballen in de lucht

Om me heen en in mijn werk zie ik het veel gebeuren: mensen die continu bezig zijn om alle ballen in de lucht te houden. Altijd bezig, altijd druk, vaak met de gedachten ergens anders. Want er moet nog zoveel.. Doodvermoeiend.

Status: druk

Ik hoorde laatst in een gesprek dat binnen een team een soort concurrentie op drukte was ontstaan. De ene mailde ‘s avonds nog later dan de ander, en er werd met elkaar continu gesproken over hoe ‘druk’ het was. Als mensen aan mij vragen of het goed gaat met mijn bedrijf, vragen ze vaak ook: “heb je het druk?”. Het lijkt wel alsof we tegenwoordig de beleving hebben dat ‘niet druk’ gelijk staat aan ‘niet goed’. Terwijl je ook heel druk kunt zijn met ‘verkeerde’ dingen, waardoor druk zijn je uiteindelijk niet veel oplevert. En als je de juiste dingen doet, hoef je het niet heel druk te hebben om toch goed bezig te zijn.

Uiteraard ligt hier wel enige nuance in. Sommige periodes zijn drukker dan anderen en veel mensen presteren beter onder druk. Maar de continue druk waar veel mensen nu mee te maken hebben, is volgens mij eerder slecht dan goed. Uit dit artikel van Schouten & Nelissen (2016) blijkt dat maar liefst 40% van de mensen structurele werkstress en hoge werkdruk ervaart. Meer dan de helft van de 1000 deelnemers aan dit onderzoek heeft het gevoel achter de feiten aan te lopen.

Geen tijd om na te denken

Doordat we continu bezig zijn om alle ballen in de lucht te houden, hebben we ook geen tijd om na te denken over wat we nu eigenlijk belangrijk vinden in het leven. Vaak hoor je dat mensen na een ingrijpende gebeurtenis ineens hun hele leven drastisch omgooien, omdat ze zich realiseren dat ze iets doen wat ze niet leuk vinden. Hoe zou het zijn als we eens wat vaker tussendoor nadenken over de keuzes die we hebben gemaakt en waar we nu staan?

Maar het is zelfs zo erg dat we onszelf liever een elektrische schok toedienen dan alleen te zijn met onze gedachten, blijkt uit Amerikaans onderzoek. We plannen onze dagen zo vol, hebben continu klusjes en afleiding (zijn die social media toch nog ergens goed voor) omdat we liever niet alleen willen zijn met onze gedachten. Wij zijn ook de eerste generatie die zo weinig tijd doorbrengen met onze gedachten.

Liever reageren dan plannen

Wat er bij veel mensen dus gebeurt, is dat ze continu aan het reageren zijn. Er komt een prikkel (in welke vorm dan ook) en daar ga je achteraan. Niets om je voor te schamen, dit zijn je natuurlijke instincten. Vroeger hielpen die ons enorm, maar tegenwoordig belemmeren ze ons nogal. Want door deze instincten zijn we steeds bezig met allerlei dingen die vooral voor anderen belangrijk of handig zijn. Plannen vinden de meeste mensen stom.

Soms wordt ik geïntroduceerd in een nieuwe groep als “iemand die van lijstjes en plannen houdt”. Nu is dat niet helemaal waar, maar ik heb wel gemerkt hoeveel rust het me geeft om ze te maken. En als ik dan ook nog de dingen doe die ik gepland heb, voelt dat wel heel prettig. Maar een goede lijst of planning maken vergt ook nadenken over wat ik belangrijk vind en wat ik moet doen om mijn doel(en) te behalen. En dat betekent ook dat ik soms bewust sommige ballen laat vallen of naar iemand anders gooi.

Neem jij wel eens tijd om na te denken? En welke ballen laat jij liever vallen? Laat het me weten, via de reacties hier of via mail.

Wil je graag eens sparren over welke ballen jij kunt laten vallen of weg kunt gooien? Neem dan contact met me op.