Is rust een levenskunst geworden?

Tijdens de herfstvakantie las ik het boek “Rust” van Robert Bridgeman. Toen ik het boek in de bibliotheek tegenkwam, zag ik dat het onder de categorie ‘levenskunst’ valt. Net als bijvoorbeeld “Nooit meer te druk“, waar ik eerder ook al over schreef. Het zette me aan het denken. Is rust een levenskunst geworden?

Druk is de nieuwe norm

Tony Crabbe schrijft het in ‘Nooit meer te druk’ al: druk zijn is de nieuwe norm. Als je het druk hebt, doe je het ‘goed’ of zo. Hoewel de apparaten waarover we tegenwoordig (vrijwel) allemaal beschikken ons meer vrije tijd zouden moeten bezorgen, schijnen we drukker te zijn dan ooit. Op de één of andere manier wordt al die bespaarde tijd opgevuld met andere ‘belangrijke’ dingen, prikkels, informatie, etc. Daardoor zijn we continu bezig, staan we altijd in de ‘doe-modus’. Terwijl rust zo belangrijk is om te herstellen.

Bij een lezing die ik volgde van Richard de Leth (van Oersterk) zei hij: “gezond leven betekent afwijken van de norm”. Volgens mij geldt dat zowel voor voeding als voor rust. Ook hij hamert enorm op het belang van ontspanning als tegenhanger van de continue overprikkeling in onze samenleving. Ons lichaam en onze hersenen zijn (nog) niet in staat hier op de juiste manier mee om te gaan.

Wat dat betreft kunnen we veel leren van dieren. Die verstaan de levenskunst van rust. Hele dag luieren, af en toe wat eten en vooral geen stress. Hooguit als er een prooi voorbij komt. Hoe anders leven wij als mensen!

Krijg je vanzelf rust als je alles af hebt?

In mijn vorige blog schreef ik al over het idee dat mensen hebben dat rust vanzelf komt als ze dit of dat af hebben. Maar waar we ons in vergissen is hoe snel er weer nieuwe dingen in de plaats komen die onze rust weer naar achter schuiven. Als er niets in de agenda staat, betekent dit dat er ‘dus’ nog wel tijd is om iets af te spreken of iemand te helpen. Met het gevolg dat de agenda uiteindelijk zó vol zit, dat je weer geen tijd hebt voor rust. Herkenbaar?

Voor mij is dit wel een bekend patroon. Hoewel het gelukkig al een stuk beter gaat, merk ik soms dat mijn weken ongemerkt nog erg dichtslibben. Doordat ik niet álles in mijn agenda heb staan, denk ik dan dat een bepaalde afspraak wel kan. Om dan -als puntje bij paaltje komt- te merken dat ik toch net iets te veel heb ingepland. Dus ik word me er steeds meer van bewust dat ik lege blokken nodig heb, bijvoorbeeld:

• tussen afspraken door, om het één af te sluiten voor ik naar het volgende ga.
• om dingen uit te werken en voor te bereiden.
• om te ontspannen en mijn hoofd leeg te maken
• zodat ik op een andere manier naar dingen kan kijken
• om goed voor mezelf te zorgen, en daarmee ook voor anderen

Korte rustmomentjes zijn beter dan geen rustmomentjes

Bij rust hoef je ook niet meteen te denken aan een halfuur of een uur mediteren. In de mindfulness training die ik aan het volgen ben, leerde ik de 3 minuten ademruimte. Een superkorte oefening, die je bij wijze van spreken op het toilet kunt doen.

Door het doen van de oefening (en de mindfulness training in het algemeen) merk ik steeds meer dat veel onrust deels uit mezelf komt. Als ik veel afspraken heb, komt daar bovenop de neiging het in mijn hoofd nog drukker te maken. Door daar af en toe uit te stappen, maak ik het voor mezelf rustiger. En leer ik ook dat ik af en toe rust nodig heb. De levenskunst van rust nemen is aan te leren, het vergt van ons dat we het belang er van inzien en er echt tijd voor nemen.

Plan jij rust in je agenda in? En wil je hulp bij het creëren van meer rust? Kijk dan eens bij de online training ‘5 stappen voor meer rust in je dag’ of neem contact op.